عطر یار

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ

و قطعا شما را به چیزى از [قبیل] ترس و گرسنگى و کاهشى در اموال و جانها و محصولات می ‏آزماییم و مژده ده شکیبایان را [همان] کسانى که چون مصیبتى به آنان برسد می ‏گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز می ‏گردیم. (آیات 155 و 156 سوره بقره)

حاج آقا می گفتند این که ما برای خدا هستیم کافی هست که ساکت بشیم و دست از شکایت برداریم و این که به سوی او باز می گردیم کافی ست تا قانع بشیم و خوشنود. وقتی به حرف شون و این کلام قرآن فکر کردم یک آن آرامش و سکینه تمام وجودم رو گرفت.

حاج آقا آیت الله حائری بودند...