عطر یار

سحر به بوی نسیمت به مژده جان سپرم اگر امان دهد امشب فراق تا سحرم

عطر یار

سحر به بوی نسیمت به مژده جان سپرم اگر امان دهد امشب فراق تا سحرم

به بوی زلف تو دم می زنم در این شب تار
وگرنه چون سحرم بی تو یک نفس نرود...

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
آخرین نظرات
۲۵ آذر۰۱:۳۰

احتمالا یکی از عوامل اصلی وضعیت ازدواج و فرهنگ جنسی امروز جامعه به تاثیرات فرهنگ و سبک زندگی غربی برمیگرده. سال هاست از طریق رسانه های داخلی در قالب فیلم و سریال و بعد ماهواره و شبکه های اجتماعی این فرهنگ جنسی در جامعه تبلیغ شده. فرهنگی که در بهترین حالت معتقد به روابط پیش از ازدواج هست و ازدواج رو محدود به تک همسری می کنه و تعدد زوجات رو طبق اونچه که از فرهنگی دینی شون باقی مونده حتی قبیح و نامعقول تر و ناممکن تر از روابط آزاد جنسی معرفی می کنه. اما از طرف دیگه داشتن معشوقه در کنار همسر و روابط آزاد جنسی رو عادی و در بهترین حالت خطای قابل چشم پوشی میدونه.

کافیه این توصیفات فرهنگی رو با وضعیت امروز فرهنگ جنسی جامعه مقایسه کنیم. البته معتقدم این فرهنگ در جامعه ما به هیچ وجه غالب نیست اما در بعضی موارد مثل تعدد زوجات و ازدواج موقت قطعا جامعه به شدت تحت تاثیر این فرهنگ و فرهنگ های غیر اسلامی دیگه هست. پی بردن به این مسئله هم کار سختی نیست. میشه به راحتی با یک جستجو و یا حتی پرس و جو از بزرگترها از دیدگاه و فرهنگ قدیم جامعه در این موارد آگاه شد. زیاد دور نیست اون دوره ای که تعدد زوجات و ازدواج موقت قبیح و معادل هوسرانی و روابط نامشروع شمرده نمیشد.

در حالی که یکی از کاربردهای تعدد زوجات و به طور کلی ازدواج جلوگیری از هوسرانی بدون مسئولیت هست. چون مرد رو مجبور به قبول مسئولیت و مراعات عدالت و ... می کنه. و اگر شریعت رعایت شد اثر تعدد زوجات دقیقا در مقابل تبلیغ دشمنان اسلام هست و باعث ایجاد زهد و کناره گیری از دنیا میشه. این صحبت از امام خمینی رحمة الله علیه در کتاب چهل حدیث هست:

‏یکی از مشایخ عظام ما، دام ظلّه، می فرمود که در تعدد زوجات، که انسان گمان می کند ورود در دنیا و توجه به آن است، وقتی که انسان به آن مبتلا شد، می یابد که این یکی از شاهکارهای بزرگی است که انسان را در عین ورود در دنیا از دنیا خارج می کند و از آن منصرف می نماید.‏ (صفحه ی 589)

 

و در مورد ازدواج موقت هم به همین شکل هست. امری که برای جلوگیری افتادن در دام روابط نامشروع و بی بندوباری و آلوده کردن فرهنگ جنسی جامعه شبیه اونچه که امروز می بینیم، هست، از زبان دشمنان فرهنگ اسلامی به عنوان کلاه شرعی و نعوذ بالله زنای اسلامی معرفی میشه. در حالی که اگر شریعت رعایت شد نه تنها به وضوح جلوی فساد جنسی جامعه رو میگیره بلکه مقدمه و زمینه و مشوقی برای ازدواج دائم میشه. کما این که هست. دقیقا برخلاف تاثیری که روابط نامشروع امروزی تحت عناوین آشنایی و دوستی و ... داره.

۲
سر گشته | ۲۵ آذر ۰۲ ، ۰۱:۳۰
۲۰ آبان۰۰:۲۶

منیت، تکبر، تفاخر، تبرج و ... شکل های مختلفی داره. لزوما شبیه به رخ دیگران کشیدن داشته ها در اینستاگرام نیست. گاهی شبیه همین کلماتی که دارید می خونید هست.

هر جایی که اخلاص نبود، هدف الهی نبود چیزی جز مینت نیست. و چیزی که به حقیقت مطلق متصل نشد قطعا زهوق و پوچ هست.

هر جا که منیت بود نگاه های بسته هم هست. هر قدر ظاهرا همراه با صلاح باشه جز گمراهی نیست.

گاهی ظاهر عکس و فیلم های شخصی داره و گاهی ظاهر روایت ها و حکایت های شخصی. گاهی فراتر میره به شکل داستان و فیلم در میاد و تا شعاع بیشتری پیش میره.

گاهی از ساده ترین و پست ترین مفاهیم میگه و گاهی از پیچیده ترین و باارزش ترین مسائل. گمراهیش هم گاهی همون قدر سخیف و پست و گاهی پیچیده و گمراه کننده ست.

گاهی هدفش ساده ست مثل تهییج یک میل و شهوت دنیوی و گاهی پیچیده مثل تزیین یک رسم پوچ برای یک عمل عالی و انسانی. گاهی مستقیم و بی پرده ست و گاهی در لفافه و مخلوط به حق و در فضایی غبار آلوده. گاهی روی ضعف های انسان حساب میکنه و گاهی روی قوت های ظاهری و غرور انسان.

۰
سر گشته | ۲۰ آبان ۰۲ ، ۰۰:۲۶
۰۷ آبان۲۱:۱۸

تو یک سال گذشته فیلم و بیانیه و خبر "غلط کردم" گفتن های خیلی هایی که احساس گردن کلفتی می کردن و استکبار داشتن رو دیدیم.  چرا؟ چون واقعا پشیمون شده بودند؟ دست از کشف حجاب های علنی یا قمه کشی و آشوب یا نقض قانون برداشتن؟ نه، هر جا بتونن باز بی سروصدا کار خودشون رو می کنند. ولی ترسیدن. یکی از پلمپ شدن مغازه ش، یکی از مجازات جرمش، یکی شاید از جریمه سنگین، یکی از باطل شدن اجازه ی طبابتش و خلاصه هر کدوم از یک چیزی ترسیدن.

وجه مشترک تمام این ها هم دنیاشون بود. همه شون برای از دست دادن دنیاشون ترسیدن.

همین هم تفاوت این جماعت مستکبر با مظلومان و مسلمانان حقیقی فلسطین هست. این جماعت درک نمی کنند که چیزی با ارزش تر از دنیا هم ممکنه برای کسی وجود داشته باشه. چون تمام همت و اهداف و آرزوهاشون در دنیا خلاصه میشه.

بعضا به حساب خودشون مردم مظلوم فلسطین رو هم بی عقل حساب می کنند که چرا موقع حمله طوفان الاقصی فکر این کشتارها رو نکردید. یا اونایی که خوی استکباریشون به اندازه ی اربابان صهیونیست و سرمایه داران شون هست، این ها رو تمسخر هم می کنند.

اما چیزی که از این وحشی گری های معلوم و مشخص هست اینه که این رژیم منحوس و سردمداران و سرمایه داران حامیش هم ترسیدن. چرا؟ چون سربازان و مردم از دست رفتن؟ نه، می بینیم که پشیزی برای اسرای خودشون هم ارزش قائل نیستند. این ها هم بخاطر از دست دادن دنیا و سرمایه ها و اهداف و آرزوهاشون ترسیدن. بخاطر این که دنیاشون ضربه خورد و آسیب دید.

حالا مایی که این روزها داغدار برادران دینی مون و عزیزان و جگرگوشه هامون در فلسطین هستیم چه باید بکنیم؟ این همه نفرت، اشتیاق به استکبار ستیزی و مبارزه و جهاد رو چه کار کنیم؟

خیلی ها گمان می کنیم تنها راه حمایت ما همین تجمعات و شعاردادن هاست. که خوبه که باعث ترس و وحشت مستکبرین میشه که موثره ولی این عمل تناسبی با شدت بغض ما داره؟ همین کافیه؟ دل ما به همین ها آروم میشه؟ به همین راحتی میشه چنین داغ هایی رو فراموش کرد؟

نه. پس باید قدم پیش گذاشت و وارد مبارزه عملی تر و موثرتری شد. راه مجاهدت بازه خیلی هم وسیع هست.

یک نگاهی به قضایای پارسال بندازید. آشوب و فتنه ای که عواملش کاملا علنی و مستقیم از طرف همین صهیونیست ها و سرمایه دارهای مستکبر غربی تامین می شدند. مستقیم در ارتباط بودند، مستقیم جیره و حقوق می گرفتند و مستقیم دستورات اونها رو اجرا می کردند. برای مبارزه با این ها ما چه کردیم؟

یادتون هست تا مدت ها چقدر شرکت ها و استارتاپ هایی علنی و مستقیم تبلیغ و حمایت از این فتنه رو انجام میدادند؟ ما در مقابل این ها چه کردیم؟ ماجرای عکس کشف حجاب کارکنان طاقچه خاطرمون هست؟ چطور به سرعت انتشاراتی ها و مردم تحریم کردند. چرا این کار رو برای سایر این شرکت ها انجام ندیم؟

درسته خیلی از خود ما مردم داریم از طریق همین شرکتها نون در میاریم. ولی حقیقت اینه اون کسی که دغدغه مبارزه با استکبار رو داشته باشه قبل از این که ما به فکرش باشیم خودش این ها رو تحریم می کنه. مثل اون مغازه داری که نوشته بود از پذیرش بانوان بی حجاب معذوریم و بالاترش نوشته بود روزی رسون خداست. از طرفی ما هم یک سری وابستگی ها به این شرکت ها داریم ولی حقیقت دیگه ای که هست اینه که تا ما این ها رو تحریم نکنیم و فرصت سرمایه گذاری تو اون زمینه رو برای شرکت های رقیبش فراهم نکنیم کسی وارد رقابت باهاشون نمیشه.

لااقل می تونیم که استفاده مون رو ازشون در حد اضطرار کاهش بدیم که نمی تونیم؟ کمی از راحتی امروزمون بزنیم تا یک مستکبر رو قبل از این که مقابله باهاش سخت تر بشه سرجاش بنشونیم. قبل از این که مثل اربابانش خوی وحشی گری خودش رو نشون بده باید جلوی استکبارش رو بگیریم.

و البته همینطور هستند سایر شرکت های تجاری حامی یا متعلق به صهیونیسم و سرمایه داران مستکبر دنیا. خیلی هاشون رو به سادگی میشه کنار گذاشت. اگر قدرت خودمون رو نشون دادیم جلوی حضور خیلی هاشون رو در کشورهای مسلمان میشه گرفت.

پس تمام این داغ و نفرت و اشتیاق به مبارزه با استکبار رو هدایت کنیم به این سمت تا ان شاءالله این ها هم مثل سایر دنیاپرستان به زودی به غلط کردن بیفتن.

۰
سر گشته | ۰۷ آبان ۰۲ ، ۲۱:۱۸
۲۱ خرداد۰۱:۲۹

بسم الله الرحمن الرحیم

 

متن زیر نظری هست که در این مطلب درباره ی پوششی بودن یک نامزد و تفاوت حضور آقای جهانگیری در سال 96 با حضور نامزدهای جبهه ی انقلاب در این دوره نوشتم.

 

سلام علیکم

 

فکر می کنم استدلالتون کافی نیست. چون مشخصا آقای رییسی بیشترین اقبال رو بین نامزدهای جریان انقلاب داشتند و دارند و خواهند داشت. تقریبا چیزی شبیه نسبتی که آقای روحانی با آقای جهانگیری داشت. از ابتدا مشخص بود که بنا نیست اقبال به آقای جهانگیری بیشتر از آقای روحانی بشه. الان هم همینطوره. هر قدر هم که سایرین در تبلیغات و ارائه ی برنامه ها و ... خوب عمل کنند تقریبا محال هست که اقبال مردم بهشون بیشتر از آقای رییسی بشه.

یا برعکس اگر در سال 96 به فرض محال شرایط طوری پیش می رفت که به صورت مسلم و قطعی اقبال به آقای جهانگیری بیشتر از آقای روحانی می بود خب شرایط هم تغییر می کرد. همونطور که سال 92 تقریبا چنین شرایطی پیش اومد. ابتدا همه ی اصلاح طلب ها به آقای عارف رو آوردند و کمتر کسی روی آقای روحانی حساب باز می کرد. ولی در نهایت شرایط طوری پیش رفت که اقبال به آقای روحانی بیشتر از آقای عارف شد. هم بین عامه مردم و هم بین سیاسیون. کم کم بزرگان اصلاحات و کارگزاران شروع کردند به حمایت از آقای روحانی و در نهایت همه ی حمایت ها به سمت ایشون اومد و آقای عارف به نفع ایشون کنار کشید.

البته شاید هیچ کدوم از نامزدهای جریان انقلاب به نفع آقای رییسی کنار نکشند. اما اگر این کار رو بکنند قطعا برچسب پوششی بودن میخورند.

 

اما آیا تفاوت دیگه ای بین این دو ائتلاف وجود نداره؟

نکته ای که در مورد رقابت گفتید تقریبا از جهات دیگه درست هست. سوای این که بالاخره هر قدر هم سایر نامزدها در تبلیغ خوب عمل کنند تقریبا هیچ کدوم مقبولیت آقای رییسی رو نخواهند داشت و سوای این که این نامزدها با هم رقابت نمی کنند بلکه همگی با جبهه ی مقابل رقابت می کنند، اما در نهایت دارند برای خودشون تبلیغ می کنند نه آقای رییسی. کاری که سال 96 آقای جهانگیری نمی کرد. آقای جهانگیری برای دولت وقت که البته خودش هم جزئی از اون بود تبلیغ می کرد و نه خودش. و دولت به اسم رییسش شناخته میشه نه معاونش.

نکته ی دیگه ای که در ادامه ی نکته قبل میشه اضافه کرد اینه که هر کدوم از این نامزدها تقریبا در حد و اندازه ی آقای رییسی بلکه با برنامه تر و پربارتر هستند. بالاخص آقای جلیلی که تا به حال کسی تا این حد مسلط به مسائل و مشکلات کشور و با برنامه و راه حل برای مشکلات در هیچ کدوم از دوره ها حضور نداشته. پس هر کدوم از این آقایون فارق از مقبولیت و سابقه و ویژگی های فردی شون در حد و اندازه ی آقای رییسی هستند. چیزی که سال 96 وجود نداشت. آقای جهانگیری فقط برای دفاع و تخریب اونجا بود نه ارائه ی برنامه. البته شعار هم می داد ولی برنامه ای وجود نداشت.

همین رو بگیریم برای نکته ی بعدی. یعنی تفاوت نوع تبلیغ این دو ائتلاف. بالاخره ائتلافی که برای پوشش دادن و پوشاندن صورت گرفته با ائتلافی که با دغدغه ی دفاع از حق شکل گرفته یکی نیست. آمارسازی، دروغ، تهمت، مظلوم نمایی، جنجال درست کردن، دو قطبی سازی، احساسی کردن فضا و ایجاد حب و بغض های کاذب، لولو سازی از طرف مقابل، جنگ روانی و خلاصه هر کاری غیر از پاسخگویی و ارائه ی برنامه و راه حل که سال 96 اتفاق افتاد با چیزی که توسط نامزدهای انقلابی این دوره داره اتفاق میفته واقعا یکی نیست. نمی خوام بگم این ها معصوم و بی عیب و خطا هستند و اونها خود شیطانند ولی واقعا تفاوت تبلیغ این دو ائتلاف زمین تا آسمون هست و چیزی نیست که حتی عامه ی مردم متوجه نشن.

چیزی که آقای جلیلی سال 92 هم گفتند. این که فضای انتخابات بهترین فرصت ها برای بالا بردن سطح دغدغه ی سیاسی آحاد مردم، روشنگری و بصیرت افزایی بین مردم و معرفی جبهه ی انقلاب به مردم هست.

کاری که ایشون در قالب گفتگوهای "روایت ..." کردند نشون دهنده ی همین هست. روشنگری ای که در تبلیغات ایشون و نه فقط ایشون بلکه سایر نامزدهای جبهه ی انقلاب و به خصوص آقای زاکانی هم وجود داره فارق از نتیجه ی انتخابات یک برد به حساب میاد برای جبهه انقلاب.

همین که مردم روشنگری های ایشون در مورد fatf رو بشنون و در خاطرشون بمونه خودش یک برد هست. چون فردا روز دوباره یک عده نمی تونند مسئله ی fatf رو علم کنند برای ضعف های خودشون و دیگه مردم بهانه ی fatf رو از اونها قبول نخواهند کرد. در مورد برنامه ها هم همینطور هست. بالاخره برنامه ای که منطقی و همراه با پشتوانه ی فکری باشه و درست ارائه بشه سطح توقع مردم رو بالا میبره. باعث ایجاد مطالبه بین مردم میشه. دیگه کم کم بهانه ی تحریم و مذاکره و برجام رو مردم قبول نخواهند کرد.

۰
سر گشته | ۲۱ خرداد ۰۰ ، ۰۱:۲۹
۱۲ ارديبهشت۲۲:۰۵

بسم الله

 

جلسه آقای سعید جلیلی با عنوان "روایت مذاکره" بحث خیلی روشنگرانه و مهمی بود. ان شاءالله حتما گوش بدید و اگر تونستید انتشار بدید.

 

 

دانلود (11.4 مگابایت)

جلسات روایتگری آقای جلیلی همچنان ادامه داره و دو جلسه و روایت دیگه منتشر شده که از نظر بنده جلسه سوم یعنی "روایت سیاست خارجی واقعی" باز از مباحث خیلی روشنگرانه و مهم بود.

می تونید از سایت "حیات طیبه" مباحث رو پیگیری کنید.

روایت اول: روایت مذاکره قسمت اول | قسمت دوم

روایت دوم: روایت تحریم

روایت سوم: روایت سیاست خارجی واقعی قسمت اول | قسمت دوم

۰
سر گشته | ۱۲ ارديبهشت ۰۰ ، ۲۲:۰۵